Marathon; magisch of waanzin

Tja, goede vraag...is de marathon magisch of waanzin? Ik heb er over nagedacht. Ervaren als ik ben met mijn 1 uitgelopen marathon en een mislukte poging 😉 kan ik vertellen dat het vanuit mijn perspectief toch een 50/50 verhaal is. De waarheid ligt altijd in het midden toch? En dat is hierbij zeker niet anders. Toen ik een aantal halve marathons had gelopen werd ik ergens wel nieuwsgierig naar de 2e helft daarvan, maar tegelijkertijd dacht ik ook meteen....dat gaan we dus echt niet doen. Nog een keer die 21 km; hoe dan. Waanzin dus; waarom jezelf dit überhaupt aandoen. Wat wil je er mee bereiken? Deze vragen bleven ergens knagen. Waarom wil een mens altijd meer. Wanneer is het genoeg? De 42 kilometer en 195 meters leken voor mij wel een reis naar het einde ter tijden; lijden en je lichaam tot het uiterste tarten. Tegelijkertijd riep het ook iets anders in mij op. Een soort euforie; stel je nou voor dat je dit wel haalt...die eindstreep; je hebt iets gedaan waarvan je nooit had gedacht daartoe in staat te zijn. Een gevoel van onoverwinnelijkheid. Als ik dit kan, kan ik de hele wereld aan! Fuck de negatieve gedachten. Waarom niet? Als je ergens voor gaat in het leven moet je dat ook ten volste doen. Natuurlijk horen daar ook teleurstellingen bij...tegenslagen. That's part of life. Eigenlijk is de marathon een leven in het klein. Mijn doel is gelukkig zijn met mijzelf en voelen dat ik leef. Als ik loop voel ik dat...de seizoenen komen voorbij, gevoelens en gedachten passeren, hoogte en diepte punten wisselen elkaar af en dat met een portie doorzettingsvermogen maakt het een missie. Een missie om jezelf in je puurste vorm te ontmoeten. Je kan je nergens meer achter verschuilen. Dit is het. Maak er het mooiste van. Als je dan over de eindstreep komt is magisch de enige juiste benaming van het beleven van een marathon. 
Dus ja...de marathon is zowel magisch als waanzin en je moet er vooral niet teveel over nadenken. Soms moet je gewoon "doen" en ervaren wat het je heeft gebracht. Voor mij is dat zelfvertrouwen geweest, mijzelf opnieuw leren kennen. En muziek heeft mij door deze waanzin heen geholpen. Muziek is voor mij een vast ritme in het marathon gevoel. Zonder dat is de marathon niet compleet. ❤️