Je zou maar lekker aan een zwembad liggen ergens in de Dordogne met 30 graden; relaxed maar toch ook weer niet met een heel hardloopprogramma in mijn hoofd! Ach, deels laat ik het nu wat meer los hoor. De trainingen doe ik wat korter...de heuveltjes kosten hier nou eenmaal ook wat meer energie 😅 maar heb de afgelopen week wel 4x getraind. De temperatuur is inmiddels weer behoorlijk opgelopen na een regenachtig begin en zoek nog wel naar een goede balans van lekker maar ook gezond eten (ehm....de tussenstand is inmiddels al 3x patat en 2x pizza🙃) maar goed, koolhydraten heb je toch ook hard nodig hè! De Rosé smaakt hier ook nog lekkerder dan thuis. Moeilijk, moeilijk al die verleidingen! Maar goed, zoals alles in het leven moet je het met mate doen. De meesten die mij kennen weet dat dat niet altijd meevalt 😉🍷maar  weet dat ik mijn best doe...

De walking death...

Tijden om te trainen zoals begin van de ochtend of  later in de avond is nu ook wel nodig. Afgelopen zaterdag heb ik eigenlijk al te laat in de ochtend de fietsroute langs de rivier de Dordogne gelopen. Het plan van 2,5 uur maar dat werd 17 km; bijna 2 uur door gelukkig veel schaduwrijk bos, een spannende afdaling van een bergje waar het wel erg druk was met auto's en waar ik achteraf dus ook verkeerd was gegaan...echt; prachtige groene bordjes met een fiets erop moest ik volgen. Simpeler kon het niet. En toch waren er tot 2x toe bordjes onvindbaar! En het ligt echt niet aan mijn zicht of het feit dat ik een vrouw ben! Maar goed, met Google Maps kwam ik ook een heel eind en uiteindelijk weer " on track". Het was heel rustig onderweg, ik heb onderweg 1 hardloper gezien en verder wat fietsers. De rest van de Fransen en vakantiegangers zaten, hoorde ik later van Edwin, in Sarlat, de hoofdstad van de regio. Het was daar onnoemelijk druk: afstand houden kon je vergeten. Blij dat ik een hardloper ben dan! Ik liep langs ruïnes van wat ooit kasteeltjes waren, uitgestorven dorpjes...echt ik vraag mij af of er echt wel mensen wonen daar...nog nooit een levende Franse ziel gezien op straat in dit soort gehuchtjes. Soms voelde het zelfs alsof je in een aflevering zat van " the walking death" en er ineens allemaal zombies uit een zijstraatje komen aanzwalken! Verder liep ik nog door een 400 meter lange heerlijk koele tunnel waar de tijd stil leek staan. Ging er spontaan wat harder van rennen met al die oude nisjes...beetje creepy. Maar gaaf hoor! Inmiddels was de rest van het gezin weer in de auto onderweg naar mij. En heb ik het eindpunt niet gehaald. Maar wel een mooie blik geworpen over de Dordogne met een hele hoge waterstand. Er werd dus ook niet gekanoöd. Het water stroomde ook echt te hard. Hopelijk kan het binnenkort weer!🛶

Ik spring zo even het verkoelende water in! De telefoon waar ik dit op tik kan de warmte bijna niet meer aan! Vanavond bbq aansteken, lezen, rummi cuppen, wijn drinken...oh nee...verkeerde volgorde....eerst hardlopen dan drinken 😜 Santé allemaal! 🍷🇫🇷