De week van 7 juni stond op de kalender al een tijdje volgeschreven met trainingen onder mijn naam. 3 of 4 keer trainen daar twijfel(de) ik nog wel aan. Ik heb maar besloten dat die 4e training optioneel is als ik er tijd voor en zin in heb :) Het moet wel leuk blijven natuurlijk!

Nieuwe schoenen!

De week voor de aftrap kon ik mijn nieuwe blitse saucony's afhalen bij Run2Day. Ik wissel ze af met mijn oudjes die inmiddels ook alweer heel wat kilometers met mij hebben gemaakt het afgelopen half jaar. Wel blij dat ik ze nog zo snel kon krijgen. Door corona hebben de fabrieken in China ook min of meer stil gelegen waardoor er leveringsproblemen ontstonden. Ik begreep ook van de eigenaars van Run2Day dat de containers waarin de vracht vervoerd wordt van een paar honderd euro naar ik geloof 10.000 Euro per stuk is gegaan. Winstmarges zullen een stuk minder zijn hierdoor. Maar goed, ik heb mijn lokale hardloopwinkel in ieder geval weer een beetje gesteund!

De organisatie

Run2Day blijft mij overigens wel steeds achtervolgen; in december vorig jaar ben ik het internet afgegaan om te zoeken naar marathonreizen en kwam ik al snel op de site van Run2forty2 van Sam en Kazia die een hardloopwinkel in Haarlem hebben en daarnaast ook trainingen geven en complete reizen verkopen. Het sprak mij direct aan; 2 mensen die zich met hart en ziel inzetten voor hun bedrijf en de oprechte persoonlijke aandacht hebben mij over de streep getrokken. Leuk ook dat je met alle mede-hardlopers in hetzelfde hotel komt en samen de laatste voorbereidingen gaat doen met Sam als ervaren marathonloper en reisbegeleider. Helaas kan ik door de afstand niet met de groep daar meetrainen, maar ik heb via Prorun mijn eigen schema laten samenstellen en daarnaast wil ik zoveel mogelijk op de maandagen de (interval) trainingen meedoen met de loopgroep hier in Kloosterveen. Ik kende via Strava al wat mensen en dan is het contact ook zo gelegd natuurlijk.

En dan nu... trainen!

Tja, en dan is het zomaar ineens 7 juni! Mijn streven is om 4 uur over de marathon te gaan doen. Maar ik pin mij daar zeker niet aan vast. Ik zie letterlijk en figuurlijk wel hoe het loopt! De eerste week begon al lekker zonnig. En als ik ergens de pest aan heb dan is het wel met warm weer hardlopen....Maar ja, aangezien de marathon in Berlijn toch echt in september is en voor mij vast niet verplaatst zal worden richting de wintermaanden, moet ik er maar mee zien te dealen he! Ik moet zeggen dat het meeviel. De woensdag deed ik een duurloop van 16 km, maar dan op een oude wijven tempo zoals ik nu mijn duurloop 1 zal blijven noemen :) waarbij ik voor mijn gevoel eerder achteruit dan vooruit liep. Maar goed, 6.25 min/km was met dit weer erg prettig en heb gewoon eens rustig kunnen genieten van alles wat ik onderweg tegenkwam! Ik gebruik nu ook een rugzak met een litertje water erin (nee....geen wijn....), een Action sapje met snelle suikers en koolhydraten voor halverwege de rit. Petje op, make-up loos....want echt blij wordt je niet van uitgelopen mascara in je ogen, factor 30 op de schouders en de rest van de blote onderdelen. En niet te vergeten mijn telefoon met m'n Spotify afspeellijst en oortjes voor het muzikale stukje onderweg! Bepakt en bezakt zal ik zo de komende weken veel op straat te zien zijn in en rondom Assen!

Ouwe wijven

De eerste week heb ik uiteindelijk 4 keer getraind. 1 keer met de loopgroep waarbij ik de hekkensluiter was met al die snelle kerels en 2 snelle dames...pffff....nog een intervaltrainingkje, 16 km in oude wijven tempo en 11 km in 6.02 min/km op zondag in het Asserbos lekker onder de bomen. Daar heb ik Max nog even opgezocht op de tennisbaan waar hij ook weer zijn eerste wedstrijd mocht spelen. Gelukkig kan er weer steeds meer nu. Ook ik heb mijn eerste prik inmiddels gehad. De 2e komt net voor de zomervakantie erin en je ziet aan de snel dalende cijfers nu dat het z'n werk wel doet! Gelukkig maar want anderhalf jaar met alle corona beperkingen, lock downs, onzekerheid, moeten leven is heftig en dan mag ik nog van geluk spreken dat corona ons huis nog altijd voorbij is gegaan voor zover wij dat weten natuurlijk. Maar de verhalen van ernstig zieke mensen en overlijdens gaan je niet in de koude kleren zitten. Voor mij persoonlijk zie ik deze marathon ook als een nieuw begin in het oude normaal. Hoe bijzonder zal het zijn om weer met zoveel mensen (dicht) bij elkaar te mogen komen. De (mentale) vrijheid dat je weer kan doen en laten wat je wil is veel waard. Een spontane knuffel kunnen geven, de anderhalve meter loslaten, de mondkapjes ritueel verbranden straks....hardlopen is daarin voor mij wel een stukje therapie geweest denk ik. Maar goed, ik dwaal enigszins af. De eerste week zit erop! Nog 15 te gaan!