Kleine stappen maar wel weer vooruit!

Amsterdam heb ik inmiddels achter mij gelaten. In mijn hoofd zou ik ik hem zo gelopen hebben, maar mijn lichaam dacht daar heel anders over en daar heb ik mij bij neergelegd. Ik vond het ook prima, de zaterdag voor A-Day had ik nog een Run Forest Run loop gedaan in Gasselte van 12 km. Nou, ik kwam dus echt niet vooruit, hoe graag ik ook wilde. Mijn hartslag was ook veel te hoog voor het tempo waarin ik liep. Normaal gesproken draai ik mijn hand er niet voor om, maar nu....pffff. Ik was er op een gegeven moment tijdens de run zo klaar mee dat ik besloot nog een tandje er bij op te gooien. Dat helpt...not natuurlijk...๐Ÿ™ƒ nou ja, een opgever ben ik iig niet. Dat is dan het positieve wat ik uit deze run heb gehaald! Het is echt weer opbouwen en ik weet zeker dat ik ooit weer een fysieke marathon ga lopen, maar eerst weer een keer een fatsoenlijke 5 km lopen zonder het idee te hebben achteruit te lopen ๐Ÿ˜œ en het allerbelangrijkste; het goede gevoel erbij hebben! Die combi is de weg naar succes! ๐Ÿ€